Terug kijken

We leerden elkaar kennen in het voorjaar van 1978, en onze beider reiservaringen voor die tijd waren beperkt. Er viel, behalve wat verre en veronachtzaamde kriebels en vage verlangens, nog niets te bespeuren van het virus dat later toch een belangrijke bijdrage zou leveren aan de lol in ons leven.
We kampeerden enkele weken in Frankrijk, keken het jaar daarop even rond langs de zuidkust van Engeland en brachten veel vakantieweken en weekenden door langs de kust van Walcheren, voor ons nog steeds een magische plek vol herinneringen.
De eerste echte aanval van het reisvirus vond plaats in 1981, tijdens een vakantie van drie weken op Kreta. Terwijl we onder een zinderende zon dwaalden door Knossos en we ons voor probeerden te stellen hoe het was hier, 2500 jaar geleden, terwijl we wandelden langs de kades van Heraklion, terwijl we bromfietsten door de nauwe en af en toe steile weggetjes en de uitgestorven gehuchtjes van het Kretaanse binnenland, terwijl we probeerden uit te vinden wie de veerman moest betalen in Elounda en zelfs terwijl we gezeten op ongemakkelijke en wankele houten stoeltjes ons tegoed probeerden te doen aan een door het hotel verzorgd ontbijt van kei- en keiharde broodjes besmeerd met mier- en mierzoete jam voelden we iets ontluiken.
De prachtigste landschappen, mensen, gebouwen en ervaringen die om elke hoek opduiken, en daarboven de wetenschap dat er zoveel op ons ligt te wachten dat dit door kan gaan, zonder einde!
Het leven is toch veel te kort om al dat moois ook maar te aanschouwen, laat staan te doorgronden en te kennen!

Mooie inzichten, maar de volgende acht jaren deden we er niet veel mee. Werken en studeren, dat wel, maar het reizen bleef beperkt tot korte trips en enkele zomervakanties binnen Europa.
Dat veranderde in 1989, met onze eerste reis buiten Europa, naar Egypte. Daarna was het hek definitief van de dam, hadden we onze roeping gevonden en wist ik zeker: zo leuk, interessant, boeiend en uitdagend wordt het nooit meer. Gelukkig zal ik ongelijk gaan krijgen...

De rest, om maar eens een dooddoener aan te halen, is geschiedenis.

Momenteel hebben we 56 landen bezocht, en daarmee is nog slechts zo'n 24% van de beschikbare bestemmingen aangeraakt. En nee, we hebben onszelf niet als doel gesteld dat we de 100 moeten halen, noch in procenten noch in aantal. Hooguit in leeftijd…

Onderstaand een kaartje met daarop alle door ons bezochte landen.

Een lijstje van de door ons bezochte landen per jaar. Wie weet komen er nog eens foto's onder te hangen. Als we nog eens heel veel tijd over hebben. Ooit.
Overigens, het vaakst bezochte land, Nederland, is niet in de lijst opgenomen.